Wat leert ons de natuur?

Eeuwenlang werden paarden gezond gevoed met ruwvoer. Daarna kwam het krachtvoer (muesli) en samen daarmee de ziekten. Veel misverstanden ontstaan omdat wij het paard vergelijken met de mens. Echter, wat gezond en belangrijk is voor ons als mens maakt paarden in het ergste geval ziek. Waarom maakt muesli paarden ziek? Wat is dan het nut van krachtvoer? Waarom kunnen sommige paarden blijkbaar grote hoeveelheden krachtvoer verdragen en dan plotseling niet meer? De darmen van sommige paarden die veel werken kunnen gedurende een lange tijd “suikerbommen” verdragen.. Glucose, die het lichaam ook hieruit kan halen, is de brandstof voor alle cellen. Echter, op een bepaald moment wordt het darmstelsel overbelast. Hier leggen we uit waarom suiker zo problematisch is voor paarden en hoe je dit probleem gemakkelijk kunt voorkomen.

Ondertussen hebben veel mensen reeds begrepen dat suiker in de darm van het paard fataal is maar desondanks blijven we zien dat vooral zieke of oudere paarden gevoerd worden met melasse, johannesbrood, wortelen of zonnebloempitten, diverse soorten meel, cornflakes, bietenchips – om over nog meer absurde “heruitvindingen” maar te zwijgen.

Onlangs waren er zelfs voedselaanbevelingen met spelt, alhoewel bekend is dat spelt gluten eiwit extreem moeilijk te verdragen is voor paarden.

Over het algemeen worden johannesbrood of wortelen als gezond beschouwd en voor mensen is dit ook waar. Voor het paard bevatten beiden te veel suiker en vallen deze dus onder de norm ‘krachtvoer’. Deze verborgen suikerbommen maken het leven van het darmstelsel er niet gemakkelijker op.

Door een verkeerde voeding stellen we het paard bloot aan :

maagzweren
koliek en mestwater, diarree
pathologische lever- en nier symptomen
magerte en zwaarlijvigheid
equines Metabolic Syndrome (EMS/Insulineresistentie)
aandoeningen van het spiermetabolisme zoals belastingsmyopathie, Tying UP en PSSM
chronische hoest en neusuitvloeiing ▪ neusbloeden na inspanning (EIH)
zomereczeem en zonnebrand andere therapieresistente eczemen en netelroos
mok, hoefabces, straalrot
lymfatische congestie, gezwollen
allergieën, slecht immuunsysteem
ziekte van Cushing
ontsteking van de hoefhoorn huid – tot laminitis
periodieke ooginfecties met een vermoedelijk allergische basis
steriliteit

Elk levend wezen heeft voedsel nodig, dat weten we. Elk dieet bestaat uit eiwitten, koolhydraten en vetten. Natuurlijk zijn er nog veel meer vitale stoffen die absoluut nodig zijn zoals bijvoorbeeld vitaminen, mineralen en sporenelementen en men is zich daarvan bewust. Maar: Hoe wordt een ideaal voer voor het paard samengesteld?

Het is nu ondertussen gekend welke vitale stoffen een paard nodig heeft om de gezondheid te behouden. Toch worden er vaak fatale fouten gemaakt in de basis, waardoor wij het onze paarden moeilijk maken. Dit begint reeds met de selectie van het zogenaamde ruwvoer. Niet alle eiwitten zijn gelijkwaardig – en hetzelfde geldt voor de koolhydraten en vetten.

Vooral paarden zijn erg gevoelig als het gaat om deze verschillen. De grootste verwarring ontstaat door de omschrijving. We hebben het bijvoorbeeld over essentiële vetzuren, waardevolle eiwitten en licht verteerbare koolhydraten, ook wel niet-vezel koolhydraten (NFC - Non Fiber Carbohydrates) genoemd.

De term "licht verteerbaar" leidt vaak verkeerdelijk tot een positieve conclusie. Licht verteerbare koolhydraten zijn bijvoorbeeld suiker (melasse), fructanen en meel. De meeste paardeneigenaren weten dat juist deze componenten in het voer de meeste problemen veroorzaken en belastend zijn voor het darmstelsel. Het paard is niet gespecialiseerd in deze koolhydraten, het heeft ruwvoer nodig! Dit betekent dat de ideale koolhydraten voor het paard langvezelig zijn – de zogenaamde NDF koolhydraten (Neutral Detergent Fiber) - die overigens vrij moeilijk te verteren zijn. Ze zijn zo moeilijk af te breken dat de enzymen van het lichaam in de dunne darm niet in staat zijn om ze zelf af te breken. De darm moet zijn darmbewoners hiervoor aanspreken. Deze bacteriën, schimmels en ééncelligen die in de dikke darm leven, zijn de sleutel tot de meest natuurlijke manier om paarden te voederen. Ook zij willen verzorgd en gekoesterd worden. Alleen het meest natuurlijke voedsel houdt deze organismen fit, gezond en in balans. “Natuurlijk” betekent in dit geval erg schaars en vooral met weinig licht verteerbare koolhydraten.

Dit is precies waar Lavisano nieuwe normen stelt: terwijl conventionele voeders (zogenaamd krachtvoer) steeds inzet op hierboven beschreven suikers, vertrouwen wij bij Lavisano op de natuur. De darm van het paard is, mits het juiste ruwvoer wordt verstrekt, in staat om de beste en meest natuurlijke zorg te verlenen. Keer op keer wordt beweerd dat het paard een steppedier is... dit is echter niet correct! Het originele paard komt uit de streek van de Perzische Dasht-e-Kavir - woestijn (nu Iran) , en dit is zeker geen steppe. Het is een zoutwoestijn met zeer kale vegetatie. De zebra leeft aan de rand van de open steppe van Afrika en een zebra is een paardachtige, maar weinig mensen willen er een rijden. De oerpony komt uit het poolgebied waarin, zoals bekend, 7-8 maanden winter heerst. Deze kennis over de oorsprong stelt ons in staat om conclusies te trekken over het ideale menu van paarden.

Het paard/pony heeft zich dus aangepast aan een uitermate schaarse omgeving. Foerageren wordt daar een echte uitdaging. Alleen ervaren paarden vinden de zeldzame ingezaaide voederplaatsen en paarden dienen dus lange afstanden af te leggen. Dit verklaart waarom de paardendarm absoluut niet geschikt is voor ad libitum voeding. Het paard heeft zelfs voedingspauzes nodig – die laten toe dat het darmstelsel normaal en gezond functioneert. Een gezond paard neemt dus altijd zelf langere pauzes tussen twee eetbeurten. De lengte van de voedingspauzes is hier cruciaal – echter, zelfs voor gezonde paarden dient het maximum van 4 uren niet te worden overschreden.

The BEMER effect