De oorsprong van onze paarden en hun natuurlijke, correcte voeding
Gebaseerd op moleculair-genetisch onderzoek gedaan door de universiteit van Harvard weten wij dat paarden hun oorsprong vinden in de perzische halfwoestijn Dascht-e Kawir, een van de meest vijandelijke omgevingen ter wereld waar geen mens ooit zou kunnen overleven. Uitgerekend hier heeft een van de mooiste, vriendelijkste en sierlijkste dieren zich kunnen ontwikkelen.
Ongeveer 2500 jaar geleden kwamen deze paarden met de perzische veroveraars naar Griekenland. De Perzische verzorgers brachten tegelijkertijd de nodige grassen mee : luzerne en hennep.
Toen Alexander de Grote (356-323vc) de Perzen een eeuw later gedurende de daaropvolgende veldslagen (336-323vc) weer naar Pakistan verdreef waren de paarden en woestijngrassen reeds ingeburgerd. De cavalerie van Alexander de Grote reed steevast op deze paarden. Ze werden gevoerd met perzisch gras (Cannabis sativa, hennep), perzische klaver (Medicago Sativa, luzerne). Daarnaast gaven ze ook duitse haver (Avena sativa haver) daar de goede eigenschappen hiervan werden geapprecieerd.
Dit eenvoudig dieet volstond om de 15000 km lange tocht van macedonie naar Pakistan de voltrekken – over vijandig en ruw terrein en zonder speciale voeding.
